Piotr Siła – “Mój Himilsbach, czyli wspomnienia o Janku H.”

Na spotkaniu w Bibliotece w dniu 9 kwietnia 2015 r. gościł Piotr Siła – autor książki „Mój Himilsbach, czyli wspomnienia o Janku H.”. Autor, dyrektor Miejskiego Domu Kultury w Mińsku Mazowieckim opowiadał o swojej przygodzie literackiej z Janem Himilsbachem. Spotkanie prowadziła Magdalena Nazarczuk – dziennikarz Tygodnika Siedleckiego.

Pan Piotr snuł bardzo ciekawą opowieść o powstawaniu książki, o zbieraniu materiałów do jej napisania i o samym bohaterze – Janie H., postaci niezwykle barwnej i kontrowersyjnej. Książka jest zbiorem wspomnień przyjaciół Jana Himilsbacha m.in. Feriduna Erola, Andrei Axt, Jerzego Antkowiaka, Ernesta Brylla, Ireny Wiśniewskiej i wielu innych. Autor umieścił w niej także notatki i nigdy nie publikowane wspomnienia sporządzane przez żonę artysty – Barbarę, fragmenty korespondencji oraz zdjęcia z prywatnych archiwów Himilsbachów i ich przyjaciół. Jan Himilsbach, urodził się 1 maja lub 31 listopada 1931 w Mińsku Mazowieckim, zmarł ok. 11 listopada 1988 r. w Warszawie. Jego życiorys jest pełen niejasności i sprzecznych informacji, a on sam nie tylko nie starał się wyjaśniać tych wątpliwości, a dodatkowo, z premedytacją, osobiście wprowadzał zamęt. Udzielił przez całe swoje życie około siedmiuset wywiadów, w których za każdym razem wzbogacał swoją biografię o nowe fakty. Uzasadniał to, zgodnie ze swoją logiką, mówiąc: „no bo ile razy można p… wciąż jedno i to samo”. Absurdalną datę swych urodzin, czyli – według oficjalnej metryki – 31 listopada kwitował słowami: „jeden dzień w tą, jeden dzień w tamtą, co za różnica”. Siebie i całe swoje życie traktował z dystansem i przymrużeniem oka. Jako Jan ochrzczony został w roku 1943 po śmierci matki, która zmarła w 1942, i to tam podano w metryce ten nieistniejący w kalendarzu dzień. Himilsbach był bohaterem szeregu anegdot, niejednokrotnie przez niego samego wymyślonych. Zasłynął również jako autor specyficznych złotych myśli. Jako poeta zadebiutował w 1951 r., a jako prozaik w 1959 r. Wydał trzy tomy opowiadań: “Monidło” (1967 r., sfilmowany w 1969 r.), “Przepychanka” (1974) i “Łzy sołtysa” (1983). Jako aktora znamy go przede wszystkim z filmu “Rejs” (1970), gdzie stworzył niezapomniany duet komediowy ze Zdzisławem Maklakiewiczem. Jest autorem lub współautorem 6 scenariuszy filmowych, zagrał w prawie 70 filmach fabularnych i telewizyjnych. Po śmierci Himilsbacha ukazały się drukiem kolejne książki jego autorstwa: “Zatopione skały i inne monidła” (2002), “Moja oszałamiająca kariera” (2003), “Raj na ziemi i inne historie” (2003), w 2006 w Monachium niemiecki wybór opowiadań Himilsbacha “Die Welt des Jan Himilsbach” / “Świat Jana Himilsbacha”. Jan Himilsbach był przez całe swoje życie alkoholikiem i w zasadzie nigdy nie trzeźwiał. Nigdy był nagradzany za swą twórczość filmową, choć w 1971 otrzymał znaczące wyróżnienie, został ex aequo z Danielem Olbrychskim laureatem Złotej Maski czytelników “Expressu Wieczornego” za osiągnięcia aktorskie w “Rejsie” Marka Piwowskiego. Uhonorowany został natomiast poświęcony mu film Stanisława Manturzewskiego i Małgorzaty Łupiny “Himilsbach. prawdy, bujdy, czarne dziury”, który otrzymał w 2002 Grand Prix 44. festiwalu filmów krótkometrażowych w Krakowie. Po spotkaniu autor podpisywał dedykacje czytelnikom – uczestnikom spotkania.

{gallery}/Spotkania_zdjecia/2015/Piotr_Sila{/gallery}