W ostatnią niedzielę sierpnia czytelnicy oraz członkowie Bibliotecznego Klubu Książki poznawali uroki Supraśla.
Pierwszym punktem tej niezwykłej wycieczki było Muzeum Ikon. Po kilku salach Muzeum pani przewodnik opowiadała o zbiorach oraz wytłumaczyła skąd pochodzą ikony zebrane w Muzeum i dlaczego ikony się pisze. Ikony się pisze ponieważ się je czyta. Każdy znak, każdy kolor ma określone znaczenie, postaci świętych. Chociaż płaskie, często niewielkie mają w sobie niewypowiedzianą głębię. Prezentowane ikony pochodzą w większości z przemytu, są to dzieła odebrane na wschodniej granicy państwa, przy nielegalnym przewozie. W jednej z sal można zobaczyć jak powstają ikony, w innej fragmenty fresków pochodzące ze zniszczonej w czasie wojny cerkwi klasztornej. Interesująca jest m.in. ikona opisująca chrzest w Jordanie i związek Święta Jordanu obchodzonego 19 stycznia w kościele prawosławnym, kiedy to wierni trzykrotnie zanurzają się w wodach rzeki. Ten obrzęd praktykuje się do dziś również w rzece Supraśl. Ciekawy był także fragment domu, właściwie pomieszczenia z ołtarzem domowym gdzie stoją ikony, ozdobione ręcznikiem obrzędowym, kwiatami i palącą się świecą. Muzeum Ikon to nowoczesna multimedialna placówka, którą warto odwiedzić.

Kolejnym punktem wycieczki było Muzeum Sztuki Drukarskiej i Papiernictwa. Tutaj pani przewodnik opowiadała i pokazywała, jak powstaje papier, jak drukowane były teksty, jak powstawały ilustracje, jak składano i oprawiano książki. Muzeum mieści w dwóch pięknych, wysokich salach ze wspaniałymi malowidłami na suficie.

W jednej z sal jest stanowisko pokazujące, jak z pulpy celulozowej czerpanej z wody powstaje papier czerpany. Arkusze takie wymagają suszenia, prasowania i wielu innych czynności zanim staną się kartką, tekstem czy rysunkiem. Czynności te wykonywano przy pomocy różnych maszyn, urządzeń akcesoriów począwszy od ptasiego pióra, które służyło do pisania, przez różnorodne czcionki, rysiki, dłutka, miedziane, kamienne i inne płyty. W Muzeum zgromadzone są rożne maszyny drukarskie. Aby powstała książka, po wydrukowaniu stron szyto je i oprawiano, czym zajmował się introligator. Była to praca ciężka, ciekawa, często wręcz artystyczna. Na koniec pobytu uczestnicy wydrukowali sobie pamiątkowe zakładki do książek.
Po dużej dawce wiedzy uczestnicy udali się na obiad regionalny w Puszczy Knyszyńskiej – wspaniałe kartacze i sok z rokitnika. Tam o szeptuchach opowiadała pani Małgorzata Charyton – antropolog kulturowy i przewodniczka turystyczna.

Kolejnym punktem programu było zwiedzanie Monasteru. Zachwycająca Cerkiew Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny została niemal całkowicie zniszczona w czasie II wojny światowej. Fragmenty, które się zachowały można oglądać w Muzeum Ikon. Świątynia zachwyca wielkością i wystrojem. W Monasterze są trzy cerkwie. Uczestnicy wycieczki mogli także obejrzeć drugą z nich – tzw. Zimową, mniejszą, skromniejszą i cieplejszą. Po cerkwiach oprowadzał i odpowiadał na pytania zakonnik, jeden z braci mieszkających w klasztorze. Bracia prowadzą też chór, Dom Pielgrzyma, zajmują się otoczeniem klasztoru. W budynkach klasztornych ma siedzibę Muzeum Ikon, Muzeum Drukarstwa i Papiernictwa, Akademia Supraska, restauracja Duchowe Łąki.

Na zakończenie przejazdem Kolejką Bajkową uczestnicy zwiedzali i słuchali o wartościach Supraśla jako uzdrowiska. Podczas tej magicznej podróży można było oglądać rzekę Supraśl i miejsce nad rzeką, gdzie dawniej mnisi odbywali praktyki duchowe – pustelnie, charakterystyczną zabudowę miasta wykorzystywaną przez filmowców i zabytki takie jak Domy Tkaczy, grobowiec Zachertów i inne.

Wycieczka zakończyła się na rynku, gdzie można było odpocząć, popatrzeć na amfiteatr, pałac Buchholtzów (w którym teraz mieści się słynne Liceum Plastyczne).

Zachert, Buchholtz to nazwiska rodzin związanych z Supraślem w okresie rozkwitu miasta, to historie warte poznania podobnie jak wiele miejsc które widzieliśmy.

To niezwykłe wydarzenie odbyło się w ramach realizacji inicjatywy oddolnej wyłonionej w Konkursie na realizację inicjatyw kulturalnych i czytelniczych w ramach projektu „MOJA Biblioteka jest BLISKO” w ramach programu BLISKO – Biblioteka Lokalność Inicjatywy Społeczność Kooperacja Oddolność Priorytet 4 Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0. na lata 2021-2025. Pomysłodawczynią wydarzenia była panie Elżbieta Wojciechowska-Pasek.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach realizacji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025.